Tallon Griekspoor had maar één doel toen hij de baan op kwam: opponent Leandro Riedi duidelijk maken dat er voor hem niets te halen viel. Dat vertelde hij en hij vond dat die missie goed was geslaagd. Hij speelde ook met heel veel overtuiging en zijn spel was van hoog niveau. Goed serveerwerk, agressief spel, regelmatig opkomend naar het net, harde diepe returns, hij leverde het allemaal af. Daar stond echter tegenover dat ook Riedi niet van plan was zich van de baan te laten vegen. Het moge zo zijn dat Griekspoor vond dat er niets te halen viel voor de Zwitser, maar het werd wel twee keer 6-6. Een stand waarop de spelers dit weekend een abonnement lijken te hebben. Het feit dat Griekspoor geen moment aan zichzelf twijfelde heeft hem zeker geholpen. Ook de steun van het publiek, waar Griekspoor als geen ander van geniet, tilde hem op en zorgde voor perfecte tiebreaks die hij allebei naar zich toe trok 7-6(6) 7-6(3). Over het publiek dat door dolle heen was had Tallon niets dan lovende woorden. Verleden jaar was geweldig en gisteren nog beter, maar vandaag overtreft werkelijk alles. Geweldig zoals het publiek achter je gaat staan, vanaf het eerste moment en iedere keer als ik scoorde, of als ik zelfs maar van mijn bankje kwam barste het gejoel al los. Het publiek was inderdaad uitzinnig, vooral het vak van de studenten liet zich nadrukkelijk horen, maar Tallon is ook een speler die dat uitlokt en duidelijk laat merken met volle teugen te genieten van die ondersteunende decibellen. De stralende Griekspoor kwam superlatieven te kort over het publiek.
Het past helemaal bij het extraverte karakter van Griekspoor om het publiek bij zijn spel te betrekken, en wel vanaf het prille begin tot het einde van de wedstrijd, hij gaat er echt nog beter door spelen. Het is zeer de vraag of dat ook voor Botic van d Zandschulp geldt. Hij ziet wel dat het publiek er is om ook hem te steunen, en daar is hij ook zeker dankbaar voor, maar het lijkt er toch op dat hij het eerder als een verantwoordelijk beschouwd om dan ook te winnen voor al die mensen, dan dat hij het als een extra voordeel ervaart. Griekspoor wond er in de persconferentie na zijn eigen wedstrijd geen doekjes om. ‘Ik heb hem gezegd dat hij het publiek moet gebruik en niet moet misbruiken. Hij wist gisteren die drie-en-een-halfduizend Nederlanders stil te krijgen. Dat is toch echt een geweldige prestatie!’ Griekspoor gaf zijn persconferentie aan het begin van de wedstrijd van Botic en maakte duidelijk dat hij het kort moest houden. Met een big smile: ‘Botic luistert naar weinig mensen, maar naar mij luistert hij wel. Ik ga dus zo snel mogelijk naar de baan om hem te steunen.’ Even later zagen we dat Rojer en Griekspoor zelfs naar ‘de Zwitserse kant’ liepen als Botic vanaf die kant moest spelen en om ook vanaf die positie vol overgave te supporteren.
Zoals een dol enthousiast publiek voor Griekspoor werkt, werkt het niet voor iedereen. De rustige en meer introverte Botic van de Zandschulp heeft nu eenmaal een ander karakter dan Tallon Griekspoor. Daar waar Griekspoor een overwinning uitbundig viert met het publiek en dol blij is als hij wint, is Van de Zandschulp eerder opgelucht als hij wint. Hij gebruikte letterlijk dat woord. En natuurlijk vindt hij die steun prachtig en is hij dol blij, maar dat lijkt toch vooral omdat hij zich verantwoordelijk voelt tegen over het team en het publiek en de missie is volbracht. Haarhuis merkte daarover op dat het natuurlijk ook druk geeft als je tegen een speler staat waar van heel veel mensen denken dat je die wel even verslaat. ‘Kijk als je tegen Alcaraz staat, kan je vrijuit spelen. Niemand verwacht dat je die wel even aan de kant zet, maar dit weekend tegen de Zwitsers was die druk er natuurlijk wel.’
Het was grote klasse zoals Botic van de Zandschulp liet zien dat hij tegen de druk bestand was. Na de wedstrijd van Griekspoor was de stand 2-2- en lag het lot van team NL in zijn handen in de beslissende laatste wedstrijd. De spanning, die hij al de hele dag had, mede omdat ’s ochtend nog niet duidelijk was of hij überhaupt een (beslissende) wedstrijd zou moeten spelen, bleek ook wel aan het begin van de wedstrijd waar hij al snel tegen een 4-1 achterstand aankeek. Marc-Andrea Huesler was vanaf de eerste minuut scherp en zijn harde, linkshandige service kwam uitstekend door. Een linkshandige speler is sowieso lastig, eenvoudig omdat de meeste tegenstanders nu eenmaal rechtshandig spelen, maar gaande de set begon Botic de service beter in te schatten en wist hij knap terug te breken. Publiek op de banken inclusief Tallon Griekspoor, maar Huesler liet zich niet van de wijs brengen en bij 5-5 brak hij Van de Zandschulp opnieuw. De eerste set ging dan ook met 7-5 naar de Zwitserland. Over druk gesproken! Maar Botic bleef goed serveren en had een beter antwoord gevonden op de service van Heusler. De eerste break was dan ook voor Botic, maar helaas leverde hij die breakvoorsprong ook weer in na een setpoint op 5-3. Ook nu moest wederom een tiebreak de beslissing brengen en tot opluchting van het publiek, maar vooral van hem zelf en het team, won hij die met 7-5.
In de derde set was het nogmaals Van de Zandschulp die als eerste brak. Hij liep uit naar een 5-2 voorsprong en gaf de winst niet meer uit handen. Bij Zwitser slopen er wat foutjes in zijn spel. Wellicht had hij toch wat last van vermoeidheid, na eerst een dubbel te hebben gespeeld en nu een lange drie-setter te moeten spelen. Bij Botic geen spoor van vermoeidheid. Hij wist zijn prima spel in de derde door te zetten en haalde met 6-3 de laatste en alles beslissende set binnen. De hal in Groningen ontplofte en een geweldig feest, dat eigenlijk het hele weekend al aan de gang was, kreeg een fantastisch slot.
BEKIJK DE GEHELE FOTO’S EN DE SLIDESHOW. KLIK OP EEN FOTO EN DE FOTO’S WORDEN IN VOLLEDIG FORMAAT GETOOND!
