Ze hadden bijna het record van de langste wedstrijd in Umag in handen. We hebben het over de Italiaan Matteo Arnaldi en de Australiër Alexei Popyrin. Ruim drie uur was er nodig om de beslissing te brengen. Die viel uit in het voordeel van de ongeplaatste Australiër die zich via 6-7 (2); 7-5 en 6-3 naar de finale sloeg. Daar komt hij een veteraan tegen die zich bijzonder goed thuis lijkt te voelen in Umag: Stanislav Wawrinka. Wawrinka was sneller klaar met zijn halve finale. Hij brak de Italiaan Lorenzo Sonego, tweede geplaatst in Umag, zowel in de eerste als in de tweede set en verzekerde zich met deze 6-3; 6-4 overwinning ook van een plaats in de finale. Ook Sonego deed zijn best de Zwitser af te matten met veel variaties links en rechts en diep en kort, maar ook hij kreeg Stan niet klein. De baan is er niet snel genoeg voor of beter gezegd Wawrinka mag dan 38 jaar zijn er bepaald niet uitzet als anorexia-patient, maar snel is hij nog wel.
Wawrinka komt niet alleen vaak naar het net, maar verkeert ook regelmatig ver achter de baseline. Dat is ook het terrein van de lijnrechters, en soms lijdt dat (bijna) botsingen. Het tekent de Zwitser dat dat niet tot irritatie leidt, maar eerder tot excuses. Op de foto’s is te zien dat hij tot tweemaal toe een dolletje maakte met de lijnrechters. Dat betekent overigens niet dat hij niet gefocust is om te winnen, want dat wil hij zeker. Het tekent wel zijn vriendelijke relaxte karakter. Na de wedstrijd nam hij weer uitgebreid de tijd voor het publiek, Hij sloeg een aantal gesigneerde tennisballen onder luid gejoel de tribunes in en was nog lang na de wedstrijd in alle hoeken van het stadion te vinden om zijn fans te bedienen met handtekeningen en het laten maken van foto’s. Wawarinka is dan ook begrijpelijk ongekend populair in Umag. We vrezen voor Poperyn dat het publiek vooral de kant van de Zwitser zal kiezen in de finale.
BEKIJK DE GEHELE FOTO’S EN DE SLIDESHOW. KLIK OP EEN FOTO EN DE FOTO’S WORDEN IN VOLLEDIG FORMAAT GETOOND!