LOVE IS IN THE AIR
Slecht geslapen, huilende kinderen, koude koffie, regen, rotmuziek. Soms lijkt alles tegen te zitten. Vandaag niet. Ik heb een enorme roze bril op mijn neus en ga weer op avontuur als journalist op het gave en bizarre ATP-toernooi in Umag. Bizar omdat de toeristen hier op hun dooie gemakje in bikini rondslenteren, de DJ iedereen binnen een straal van 10 km gewild of ongewild voorziet van een stevige beat tot in de vroege uurtjes, tennisfans de hitte bestrijden met water, handdoeken en waaiers en de tennissers hetzelfde doen met parasols en ijszakken. Bovendien is het volstrekt normaal dat de wedstrijden hier tot na middernacht doorgaat en je werk als pers er sowieso niet voor half twee opzit. Hoor je mij klagen? Zeker niet. 37 Graden prefereer ik boven het weer waar we in Nederland mee opgescheept zitten. Bovendien ben ik een avondmens met een voorliefde voor house-muziek. Gael Monfils daarentegen doet liever een dansje op een hip-hop deuntje. Dus wanneer hij het centre court betreedt, schalt die beat dan ook door het stadium. Naast me zit een jong stel vol overgave te juichen voor de populaire Fransman. Daarna geeft de jongen het meisje liefdevol een kusje op haar schouder. Duidelijk een geval van liefde voor tennis en liefde voor elkaar. Verderop probeert een jongen de opblaasknuppel, die bedoeld is om de tennissers aan te moedigen, even uit op het hoofd van zijn gramstorig kijkend gezelschap. Dit blijkt uitstekend te werken en de jongen timmert lekker door. Juist, liefde voor tennis, minder voor elkaar.
“ER ZIJN MOMENTEN WAAROP IEDERE TENNISSER ZIJN RACKET HET LIEFST KAPOT ZOU SMIJTEN. JE BENT ALLEEN EEN NOG BETERE TENNISSER ALS JE DAT NIET DOET.”
- Alex Reijnders
Ondertussen vechten de spelers deze week voor wat ze waard zijn. De passie en liefde voor de sport druipen ervan af. Nou ja, liefde voor de sport. Fognini lijkt weer eens een haat-liefde verhouding te hebben met zijn racket. Mooie winners worden afgewisseld met boze blikken en door de lucht vliegende rackets. Kohlschreiber heft zijn racket menigmaal in de lucht om deze toch niet op de grond te smijten. Opeens klinken de woorden van voormalig topcoach Alex Reijnders in mijn hoofd. “Er zijn momenten waarop iedere tennisser zijn racket het liefste kapot zou smijten. Je bent alleen een nog betere tennisser als je dat niet doet.” Kohlschreiber lijkt er ook zo over te denken en gedraagt zich verder keurig. Terug naar het stadion. Hier benut de cameraman de pauze om het publiek in de spotlight te zetten. Terwijl een man rustig verder gaat met zijn dutje, springen andere mensen enthousiast op. Eén vrouw begint fanatiek te zwaaien en moedigt haar man aan om het zelfde te doen. Deze heeft hier duidelijk geen zin in. Een moeder geeft haar zoontje een dikke knuffel voor de camera. Terecht. Het is toch ook heerlijk om samen te genieten in zo’n vakantie- en tennisparadijs!? Zeurende mensen hebben het niet begrepen en moeten nodig even afkoelen in de zee. Ondertussen wordt het voor mij tijd om terug te gaan naar de persruimte. Hier ga ik het volgen van wedstrijden weer combineren met het uitwerken van teksten en het voorbereiden van interviews. Want geloof mij, lekker ontspannen een volledige tenniswedstrijd kijken is er hier niet bij. Spelers vragen stellen, die als nieuwsgierig aagje consequent door mijn hoofd schieten, gelukkig wel. Hup, weer aan de slag dus. Het leven is mooi en met kriebels in mijn buik loop ik langs de zee terug naar de thuisbasis van de pers. Onderweg valt me nog één ding op. Tennisfans of niet, iedereen hier in Kroatië heeft een voorliefde voor hele korte strakke jurkjes. De mannen omdat ze er naar kunnen kijken en de vrouwen omdat zij ze dragen. En gelijk hebben, ze kunnen het hebben. Doe maar gek, dat is al normaal genoeg.
BEKIJK DE GEHELE FOTO’S EN DE SLIDESHOW.
KLIK OP EEN FOTO EN DE FOTO’S WORDEN NOG MOOIER!
