Het ongrijpbare Oranjegevoel
Van priesterpak tot muizenoren
Met gezonde spanning en een hoofd vol vragen stap ik de trein uit. Meteen zie ik her en der al mensen gekleed in traditionele klederdracht. Ik voel me meteen thuis. Hoewel ik neutraliteit moet uitstralen, verraadt de oranje perskaart die vrolijk om mijn nek bungelt mijn aandeel in het schouwspel. Richting het stadion neemt de hoeveelheid gepaste kleding toe. Een oranje priesterpak, Delftsblauwe pakken, bergen T-shirts met bemoedigende teksten, compleet oranje geschminkte gezichten, een leeuwenpak, een jas bedolven onder de tennisballen, hoeden, vlaggen en brillen. Verderop zie ik een volwassen man met een enorme trommel naar binnen sjouwen. Uiteraard ook braaf van top tot teen in het oranje gehuld. Ook de herrieschoppers met toeters en ratels zijn aanwezig. Komt die prachtige akoestiek van het Ziggo Dome toch mooi van pas. Op de tribune komt alle gekkigheid samen. Ook Sinterklaas is aanwezig en verderop zitten twee keurige dames met grote muizenoren op hun hoofd. Het motto van de klederdracht van het Oranje Davis Cup legioen? ‘Alles mag als het maar Oranje is!’
Dus dankbaar nemen de strijders van het Oranjelegioen ze in ontvangst, beginnen te blazen en zetten gewapend de strijd tegen Kroatië voort.
Blazen en rammelen
De enige normaal uitziende mensen in de zaal zijn zo ongeveer de spelers zelf. Zij vechten als leeuwen om de punten voor hun team binnen te slepen. “Kom op Igor, geloof in jezelf!”, roept een dame achter mij vol overgaven. “Hup Igor, vegen!”, schreeuwt een ander. “Nee man, dat doe je pas na de wedstrijd”, is het antwoord vanaf een andere stoel. De sfeer is goed en de wedstrijden spannend. Het hele publiek staat als een blok achter de tennishelden Igor, Thiemo, Robin en Jean-Julien. “Positief blijven, geen man over boord, het is nog maar 4-4”, klinkt het hoopvol achter me. Ondertussen worden Guus Meeuwis en hiphop afgewisseld met iets over een hutje in de bergen. Ook dat schijnt heel normaal te zijn tijdens deze wedstrijden op topniveau. Dan krijgen we ineens allemaal een plastic pakketje in onze handen geduwd: opblaasknuppels van de sponsor BNP Parisbas. ‘Braaf allemaal blazen en rammelen met die dingen dames en heren’, is de boodschap. Dus dankbaar nemen de strijders van het Oranjelegioen ze in ontvangst, beginnen te blazen en zetten gewapend de strijd tegen Kroatië voort. Zeer luidruchtige Kroaten, wat overigens mijn collega-journalisten blijken te zijn, nemen het vol passie tegen hen op. Ook merk ik een verdwaalde Kroaat op met een waterpolobadmus op zijn hoofd. Tja, dat doen wij Hollanders dan weer niet, geef ons maar een leeuwenpak. Tijdens de pauze wordt We will rock you van Queen gedraaid. Ha mooi, bij deze beat komen die opblaasknuppels extra goed van pas. Langs de kant kijken de team leden gespannen toe. De enige vrouw in hun gezelschap houdt de eer hoog met geklap en de welbekende two-step.
Na een overwinningsbrul van de leeuw op de baan zet de DJ een ondeugend muziekje op. Ach, de Kroaten verstaan het toch niet.
Toen was het stil aan de overkant
Wanneer onze dubbelspecialist Jean-Julien het echt niet meer uithoudt, zweept hij met wilde armgebaren het hele stadion op. Het Oranjelegioen snapt de boodschap en de aanmoedigingen nemen weer toe. Dan wordt het echt spannend. Nederland moet deze wedstrijd winnen om nog een kans te maken. Bij een penibele achterstand van 2-0 in sets is het moment daar: 5-4 en 40-30 voor Robin. Vanuit de zaal klinken de bekende woorden “breaky, breaky.” Ja, Nederland wint het punt! Na een overwinningsbrul van de leeuw op de baan zet de DJ een ondeugend muziekje op. “Toen was het stil aan de overkant!”, klinkt het vrolijk door het stadion. Ach, de Kroaten verstaan het toch niet. En vanuit mijn ooghoeken zie ik de voeten van onze Kroatische collega-journalisten meeveren op de maat van de muziek. Ook de security die braaf de trap moet bewaken zie ik even het stadion binnen sluipen. Verderop vragen de bewakers geïnteresseerd hoeveel het staat en of ‘we’ al gewonnen hebben. Ook zij blijken bij het Oranjelegioen te horen. Zij het incognito, want natuurlijk zijn ze netjes in het zwart gekleed.
“De adrenaline stroomt door je lijf, het is gezellig en opzwepend.
Je wilt zo graag dat ze winnen!”
Wat is dat nou, hét Oranjegevoel??
Er is geen ontkennen meer aan. De Davis Cup heeft iets magisch en alle supporters lijken erdoor opgeslokt te worden. Wat is dat nou, hét Oranjegevoel?? Ik besluit op onderzoek uit te gaan. “Het gaat om betrokkenheid, iedereen hoort erbij en je moedigt elkaar aan. Je bent samen Nederland”, weten vader en zoon mij te vertellen. Waarom de Davis Cup zo speciaal is? “De gezelligheid, samenhorigheid en de spanning”, zeggen de dames met muizenoren enthousiast. “De adrenaline stroomt door je lijf, het is gezellig en opzwepend. Je wilt zo graag dat ze winnen!” De dames blijken zelfs lid te zijn van de officiële fanclub: Davis Cup Supporters Nederland. Fantastisch om zoveel passie te zien voor de tennissport. Verderop zie ik twee studenten met enorme koffers zeulen. Daar gaan we even op af. Hoe was jullie weekend hier? “Het was echt super leuk, dat juichen voor je eigen team is echt geweldig. Zeker samen met alle andere studenten. Dat geeft echt een kick!”, weten ze met een schorre stem over te brengen. Ze hebben duidelijk hun best gedaan met feesten en aanmoedigen. Of de tennisfans getwijfeld hebben om in het oranje te gaan? “Nee hoor, wij hebben deze Fellenoord T-shirts speciaal voor de Davis Cup gekocht.” “En wij hebben een aantal jaar geleden deze Delfsblauwe pakken laten maken”, vertellen de dames van tennisvereniging Tenniphil. De internationale vlaggetjes, eentje voor iedere bijgewoonde ontmoeting, laten zien dat we hier te maken hebben diehard leden van het Oranjelegioen. “Vooral de sfeer onder het publiek is gaaf. Het is echt een sportieve strijd onder de studenten van het ene land tegen het andere.” Gaat het dan alleen maar om het juichen en gek doen? Nee hoor, zeker niet. Op de vraag wat deze tennisliefhebbers nu het leukste vonden dit weekend begint iedereen over de fantastische wedstrijden op zondag. “De overwinning van Robin” en “dat Thiemo de eerste set eruit sleept”, vinden ze mooi. Kortom, veel poespas en veel oprechte passie bij de Davis Cup. Het ultieme Oranje gevoel? “Als Nederland de Davis Cup wint natuurlijk!” Dus strijden we met zijn allen vrolijk verder, op naar de volgende overwinning van Oranje.
BEKIJK DE GEHELE FOTO’S EN DE SLIDESHOW.
KLIK OP EEN FOTO EN ZE WORDEN IN VOLLEDIG FORMAAT GETOOND!
