Tommy Robredo gaat ervoor en geniet ervan
Tijdens dit exclusieve interview leren we Robredo kennen als een getalenteerde en hardwerkende speler. Dankbaar voor de mogelijkheden die hij heeft gekregen en waarvan hij enorm geniet. “Het is heel belangrijk om te doen wat je leuk vindt en ik geniet enorm van mijn leven als professioneel tennisser. Daar gaat het om. Ik geniet van iedere dag en ga ervoor!” Als vijfjarige stapte Tommy Robredo voor het eerst de tennisbaan op. Hoewel hij tot zijn veertiende vooral op hardcourt trainde, is gravel duidelijk zijn favoriete ondergrond. Gezien zijn ‘steady’ speltype is dat natuurlijk geen verrassing. Als junior bereikte hij in 2001 de finale van Roland Garros en werd de beste junior van Spanje. Inmiddels heeft hij 12 ATP single titels gewonnen, waarvan Umag (2013) de meeste recente is. De titelverdediger vertelt openhartig over ‘de slang’ in zijn lichaam voordat hij spannende wedstrijden gaat spelen, over zijn stichting, zijn comeback in 2012 en wat hij wilt bereiken. Ook geeft hij tips aan jonge tennissers die dromen van een prof carrière.
Blijvend aan de top
“Aan de top blijven van iets is altijd lastig, of het nu om sport of het bedrijfsleven gaat. Ik doe wat ik leuk vind en waar ik goed in ben. Iedere dag probeer ik opnieuw te verbeteren. Mijn hobby is mijn beroep geworden en ik ben een fitte speler. Dus ik ben een gelukkig man. Ik hoop nog een aantal jaren op deze manier te kunnen leven. Ik zou niet graag voor een baas werken die mij vertelt wat ik wel of niet moet doen. Nu ben ik zelf de baas en ik doe wat ik wil en wat ik leuk vind. Dat is geweldig!” Wat hij geleerd heeft vergeleken met de Tommy die net de ATP tour betrad? “Nou, dat weet ik niet zo goed. Ik loop al even rond op de tour dus natuurlijk heb ik meer ervaring. En waarschijnlijk geniet ik er ook écht meer van op de baan dan een paar jaar geleden. Toen ik geblesseerd was en niet kon spelen, realiseerde ik me hoe erg ik dat vond. Nu waardeer ik het leven als tennis prof veel meer.”
“Ik zou niet graag voor een baas werken die mij vertelt wat ik wel of niet moet doen. Nu ben ik zelf de baas en ik doe wat ik wil en wat ik leuk vind. Dat is geweldig!”
Terug naar Challengers
In 2012 viel Robredo voor het eerst sinds jaren buiten de top 100 van de wereld vanwege een blessure aan zijn been. Het spelen van Challengers was volgens hem de beste manier om terug te komen aan de top. “Voor iemand die elf jaar in de ATP tour heeft gespeeld is het niet makkelijk om opeens weer Challengers te spelen en de druk te voelen op de baan. Ik ging er gewoon vol voor en bleef vechten. Het spelen van Challengers gaf me de mogelijkheid om veel wedstrijden te spelen, weer fit te worden en de tour weer op te kunnen.” De Spanjaard heeft nooit aan stoppen gedacht. “Tijdens de training speelde ik altijd heel goed, maar ik had nog weinig vertrouwen. Toen ik weer wedstrijden ging winnen, groeide mijn vertrouwen, kon ik meer wedstrijden winnen en kon ik echt weer terugkeren op het hoogste niveau.”
“De spanning die je voelt vlak voordat je de baan op mag om een finale te spelen is fantastisch! Dit gevoel is echt onbetaalbaar.”
Een kleine slang in je buik
2013 werd een fantastisch comeback jaar voor de tennisser in hard en nieren, waarin hij twee toernooizeges op zijn naam schreef: Casablanca and Umag. “Hoewel ik al vijftien jaar prof ben en al 12 titels gewonnen heb, blijft een finale spelen altijd lastig. Er zijn immers maar een paar momenten in je hele carrière waarbij er een trofee in het spel is. De spanning die je voelt vlak voordat je de baan op mag om z’n finale te spelen is fantastisch! Dit gevoel is echt onbetaalbaar.” Wanneer Robredo de druk het meeste voelt? Zeer zeker in de kleedkamer. “Dan beweegt er iets door je hele lichaam, die kleine slang in je buik die maar blijft kronkelen. Op een finaledag weet mijn lichaam donders goed dat het om een finale gaat. Na een aantal jaar kan ik eindelijk van de spanning genieten en weet ik hoe ik ermee om kan gaan. Aan het einde van een tennis carrière zullen er immers geen spannende momenten met de slang meer zijn. Ik realiseer me nu dat die spanning juist fantastisch is. Het betekent dat je een mooie prestatie levert en een fantastisch moment ervaart. Vervolgens betreed ik het stadium en doe ik mijn uiterste best. Op de baan voel ik de druk niet meer. Tijdens een finale is het vooral belangrijk om te winnen, of je nu goed speelt of niet. Na de finale kun je nagaan wat je goed deed en waar je nog aan wilt werken.”
“Na een aantal jaar kan ik eindelijk van de spanning genieten en weet ik hoe ik ermee om kan gaan. Aan het einde van een tennis carrière zullen er immers geen spannende momenten met de slang meer zijn.”
Wanneer die slang het hardst bewoog? “Toen ik mijn eerste toernooi speelde na mijn blessure. Dat was een Challenger en ik moest het opnemen tegen de nummer 200 van de wereld. Ik kon niet eens ademhalen. Ik kon niet bewegen. Ik was zo ontzettend zenuwachtig. Dat gevoel vergeet ik nooit meer. Dat was geen slang in mijn buik, maar meer een soort olifant. Of ik kon winnen wist ik niet. Toen ik eenmaal in de finale stond ging de slang weg en heb ik mijn tegenstander ingemaakt.”
Tactieken voor verschillende ondergronden
“Gravel is mijn favoriete ondergrond. Wel is het belangrijk om op alle ondergronden goed te spelen. Wanneer je op hard court speelt, speel je anders dan wanneer je op gravel staat. Op hard court moet ik een beetje meer risico nemen. Dan kom ik soms ook naar het net en probeer ik zo veel mogelijk punten te winnen. Ik ben een stabiele speler en ik doe niet ieder punt weer iets anders met de bal. Mijn doel is simpelweg om ieder punt te winnen.”
“Als de tegenstender een wedstrijd wil winnen, moet hij altijd dat laatste punt nog maken.”
Mentale kracht
Het is nooit gemakkelijk om een wedstrijd te winnen van de mentaal zeer sterke Spanjaard. Tijdens Roland Garros in 2013 was hij de tweede speler ooit die zich tijdens een Grand Slam drie maal achter elkaar na een achterstand van twee nul in sets toch naar de overwinning sloeg. “Ik vecht altijd tot het laatste punt. Als de tegenstander een wedstrijd wil winnen, moet hij altijd dat laatste punt nog maken. Misschien dat sommige andere spelers niet meer zo hard knokken als ze twee sets achterstaan. Dat weet ik niet. Ik wil in ieder geval altijd winnen en altijd proberen terug te komen in de wedstrijd.” Hoe hij de verhouding ziet tussen het technische, tactische, lichamelijke en mentale aspect van tennis? Is het ene aspect belangrijker dan het andere? “Het mentale aspect is duidelijk het belangrijkste. Uiteindelijk zijn we fysiek allemaal goed, maar mentaal zijn we allemaal verschillend. Natuurlijk is techniek ook belangrijk, maar wanneer je fit bent is het winnen van wedstrijden het allerbelangrijkste. En niet één toernooi lang, maar een aantal toernooien achter elkaar. Dat is mentaal zwaar.” Het mooiste moment in zijn carrière tot dusver? “Dat weet ik niet. De overwinning op Federer tijdens de US Open in 2013 was een fantastisch moment natuurlijk. Ik ben zo blij dat ik dat heb mogen meemaken. Nu kan ik zeggen dat ik in ieder geval één keer in mijn leven van een speler als Federer heb gewonnen. Verder waren de kwalificatie voor Shanghai, de overwinning in Hamburg en in mijn eigen stad Barcelona prachtig. Er zijn gewoon een aantal goede toernooien en overwinningen die mij heel lang bij zullen blijven.”
“Mijn vriend Santi Silvas is zeven jaar geleden overleden, zonder zo’n toernooi daadwerkelijk te kunnen organiseren. Ik ben er heel blij mee dat het nu in onze geboortestad plaatsvindt.”
Betrokken bij anderen: Tommy Robredo Foundation
Robredo is zeer dankbaar voor het leven dat hij heeft en wil graag anderen helpen met zijn ‘Tommy Robredo Foundation’. Deze stichting ondersteunt trainingsfaciliteiten (vooral rolstoeltennis) voor mensen met een lichamelijke beperking en organiseert een internationaal rolstoeltennis toernooi: de ‘Santi Silvas Open’ in Olot (Spanje). “Deze stichting bestaat nu zes jaar. Ik begon samen met mijn goede vriend Santi Sivlas die in een rolstoel zat. Hij is zeven jaar geleden overleden in 2008 zonder dat hij zo’n toernooi daadwerkelijk heeft kunnen organiseren. Ik ben samen met een aantal andere vrienden verder gegaan met het opzetten van een rolstoeltennis toernooi. Alles is goed gegaan en ik ben er heel blij mee dat het nu in onze geboortestad plaatsvindt. Op dit moment focussen we ons echt op het organiseren van een goed evenement, aangezien ik de hele wereld overvlieg. In de toekomst willen we proberen om meer dingen te gaan doen.”
Gouden tips
Wat ervoor nodig is om de top te bereiken? “Als je iets in je leven heel erg goed wilt doen en succesvol wilt zijn heb je natuurlijk talent nodig. Daarnaast heb je een groep mensen om je heen nodig die je steunen en je kunnen helpen. En verder heb je veel wilskracht en mogelijkheden nodig. Ook is het essentieel om er gepassioneerd mee bezig te zijn en van ieder moment te genieten. Je moet er voor de volle 100 % voor gaan. Als je dat niet doet, dan maak je geen schijn van kans.”
“Mijn doel is altijd hetzelfde: proberen van ieder toernooi te genieten en zoveel mogelijk wedstrijden te winnen.”
Altijd je best doen
Deze Spaanse tennisser bekommert zich niet zo om ranglijsten. “Mijn doel is altijd hetzelfde: proberen van ieder toernooi te genieten en zoveel mogelijk wedstrijden te winnen. Het is goed om altijd je best te doen en aan het einde van het jaar zie je wel waar je eindigt. Als je verwacht om op een bepaalde plek te eindigen, voel je waarschijnlijk meer druk. Als je er gewoon voor gaat en je uiterste best doet zal je beter spelen en niks anders meer zien dan de bal en de baan.”
Tommy’s droom
“Mijn droom? Om altijd gezond te blijven en een gezin te hebben. En wanneer ik mijn carrière beëindig, wil ik kunnen zeggen dat ik er optimaal van genoten heb en zoveel mogelijk wedstrijden gewonnen heb.” Op dit moment betekent dat voor de titelverdediger genieten van de Vegeta Croatia Open. “Het is echt een goed toernooi, alles wat je nodig hebt is dichtbij. Je hoeft geen lange ritten door drukke steden te maken, er is altijd een chauffeur beschikbaar en het eten is lekker. Umag is één van die toernooien die je graag speelt aan het einde van het jaar. Er zijn een aantal plekken waar je je thuis voelt en Umag is zo’n plek voor mij.”