Verkerk heel goed; Ferrero net iets beter!

Posted by TennisPhotoWorld on 25 nov 2016

Bijna revanche met een zeer goede wedstrijd

Martin Verkerk was er heel dichtbij: een revanche voor de verloren grandslamfinale van Roland Garros 2003 tegen Juan Carlos Ferrero. In zijn opslagbeurten bestookte Verkerk zijn opponent met ware mokerslagen. Dit keer niet op een langzame gravelbaan, maar op het supersnelle hardcourt in Apeldoorn tijdens de eerste speeldag van de Afas Tennis Classics. En dat was zeker in het voordeel van Verkerk. Vooraf gaf hij al aan dat hij zich goed had voorbereid. Hij is afgevallen en fit. Verkerk zal de afgelopen jaren minder getraind hebben dan Juan Carlos, maar als zijn service hem niet in de steek zou laten en hij er in zou slagen de rally’s kort te houden, achtte hij zich zeker niet kansloos. En dat bleek een meer dan juiste analyse. Er moest twee keer een tiebreak aan te pas komen om hem van de overwinning af te houden. In zijn opslagbeurten stuurde Verkerk zijn Spaanse opponent richting alle hoeken van de baan de. Verkerk: “Ja de eerste servicebeurten gingen heel goed, dat gaf vertrouwen. Dat die service tot het einde toe zo goed bleef lopen was natuurlijk geweldig. Je hoopt er op, maar zeker weten doe je het niet. Dit was echt mijn beste wedstrijd sinds tijden.”

“Dat blijven hangen achter de baseline begrijp ik bij een aantal spelers niet zo goed. Ze zouden veel meer druk kunnen zetten door vaker naar voren te komen. Maar goed, ik ben hun coach niet,”

‘De klik’, daar gaat het om bij coachen

Door de goede opslagen kon Verkerk enorme druk op Ferrero zetten en kon hij zelf regelmatig opkomen naar het net. Iets dat hij de huidige Nederlandse tennisgeneratie overigens graag zou meegeven, zo bleek tijdens de persconferentie voorafgaand aan de wedstrijd. “Dat voortdurend blijven hangen achter de baseline begrijp ik bij een aantal spelers niet zo goed. Ze zouden zelf veel meer druk kunnen zetten door eens wat vaker naar voren te komen. Maar goed ik ben hun coach niet,” aldus Verkerk. Als de huidige tennissers dezelfde omgang met hun coach zouden hebben zoals hij met Nick Carr had, is het overigens de vraag of dit advies veel invloed zou hebben. “Ach coaches zeggen veelal hetzelfde. Zo ingewikkeld is dat coachen niet. Het gaat er vooral om dat er een klik is. Tussen mij en Nick was die er lange tijd. Ik kon prima met hem opschieten. Die klik blijkt er tussen Nick en andere tennissers niet in diezelfde mate te zijn. Althans niet zoals wij die hadden. Misschien omdat hij keihard kan zijn en kan zeggen waar het op staat, maar ik had daar geen moeite mee. 90% van wat hij zei ging bij mij het ene oor in en er direct bij het andere weer uit!”

“Nee, in de tour moet je niet fit genoeg zijn om een of twee wedstrijden op topniveau te spelen, je moet een hele week goed kunnen zijn.”

Senioren? Het gaat er hard aan toe!

Naast de service was ook de backhand van Verkerk opvallend sterk. Het was duidelijk dat Verkerk niet gekomen was om zich van de baan te laten meppen. “Integendeel, ik doe hier mee om te winnen.” Dat dat net niet lukte kwam omdat Ferrero er in slaagde eveneens al zijn opslagbeurten te winnen en in de beide tiebreaks net iets constanter te zijn. Doordat hij voor zijn tennisschool in Valencia vrijwel dagelijks op de baan staat en weinig blessureleed kent, is Ferrero nog steeds een super fitte speler. Hij is al jaren geleden gestopt, maar bijvoorbeeld landgenoot David Ferrer -die maar twee jaar jonger is- speelt nog steeds. Op de vraag of hij ooit een comeback heeft overwogen antwoordt de Spanjaard beslist: “Nee, in de tour moet je niet alleen fit genoeg zijn om een of twee wedstrijden op topniveau te spelen, je moet een hele week goed kunnen zijn. En na een paar wedstrijden ga je toch echt merken dat je ouder wordt. Je haalt dan niet meer het noodzakelijke niveau zoals je wel kon op je zeventiende. Je ziet dat trouwens ook wel bij David de laatste tijd. Dus nee voor mij geen comeback in de ATP tour.” Toch leek het daar in Apeldoorn wel op. De kanonskogels van Verkerk vlogen hem om de oren en op enig moment konden we de Spanjaard horen verzuchten dat dit toch geen senioren-tennis meer is. Een meisje in het publiek kreeg de schrik van haar leven toen Verkerk naar het net kwam en de bal met een geweldige knal de baan uit sloeg. Ze kreeg de bal in haar gezicht, maar gelukkig niet op haar oog. Zowel Ferrero als Verkerk spraken troostende woorden en aan het eind van de wedstrijd kreeg de pechvogel een knuffel en andere presentjes van de toernooi-organisatie. Ondanks al het service geweld was het uiteindelijk toch de vriendelijke Ferrero die aan het langste eind trok.